مدح و شهادت حضرت علی اکبر علیه‌السلام
شاعر : فائزه زرافشان
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لن
قالب شعر : غزل
چگـونه جمع کـند پاره‌های جانش را؟ به خـیـمه‌ها بـرسـانـد تـن جـوانـش را
شکفت روی لبانش: علی عَلَی الدنیا... همین که غرق به خون دید پهلوانش را
علی، همان که جهان محو در شمایل اوست نـدیـده هـیچ‌کجا، هـیچ‌کـس نـشانش را
همان که در شب میلاد او پدر فـهـمید پـیـمـبـر آمـده زیـبـا کـند جـهـانـش را
به آن‌که تشنۀ معنای «قاب قوسَین» است بگـو نـظـاره کـند ابـروی کـمـانش را
میان سجـده خـدا را فـقـط صدا می‌زد جـهـان کـفـر، اگر می‌شـنـید اذانش را
چقدر زخم مصور، چقدر مصرع سرخ خبر دهـیـد جـوانان نـوحـه‌خـوانش را
به هر طرف که نظر کرد اکبرش را دید خــبــر دهـیـد نـدارد دگـر تــوانـش را
|